ประสบการณ์จากตัวแทนประเทศไทย ในการแข่งขัน ERM Challenge 2016
TH Monsooner รุ่น 1
หวังว่าในปี 2017 นี้ จะมีโอกาสได้ต้อนรับ MonsoonSIM The Next Gen เพื่อส่งมอบประสบการณ์ที่มีคุณค่าเหล่านี้ถึงรุ่นต่อไปครับ
|
Yutthakarn Asomnuek
สำหรับผมหรอครับ ประสบการณ์ครั้งนี้สำคัญแล้วก็มีความหมายกับผมมากครับ ก่อนอื่นต้องขอท้าวความก่อน ตัวผมเองเนี่ย เป็นคนที่ค่อนข้างเบื่อง่ายมาก เรียนอะไรที่ช้าๆนานๆทีไร เป็นอันต้องเบื่อและเลิกสนใจไปก่อนประจำ ทำให้ผมเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนคนอื่นเขาหรอกครับ(หัวเราะ) แต่พอได้มีโอกาสได้ลองเล่นเกมMonsoonsim วันนั้น จำได้ว่าเป็นคาบวิชาของอ.เอกอนงค์ และมีพี่ปรมินทร์ มาเป็นวิทยากร เมื่อลองเล่นไป ผมก็รู้สึกว่ามันสนุกดี เล่นไปแบบไม่คิดอะไรมากสนุกๆ เหมือนเล่นเกมๆหนึ่ง แต่หลังจากนั้นผมเริ่มคิดวิเคราะห์มากขึ้น จริงจังมากขึ้น ผมกลับรู้สึกว่ามันสนุกขึ้น ผมจึงรู้ว่านี่แหละคือสิ่งที่ผมมองหามานาน เป็นสิ่งที่ไม่ต้องใช้เวลานานในการเรียนรู้ แต่ได้ลงมือลองใช้ทฤษฎีที่เรียนมาประยุกต์ใช้ แถมยังสนุกอีกต่างหาก มารู้สึกตัวอีกที ผมก็ตัดสินใจลงแข่งขันไปแล้ว จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ที่ผมคว้าแช้มป์ระดับภูมิภาคมาได้ ผมได้ฝึกซ้อมมามากมาย ทุกครั้งหลังฝึกซ้อม ก็จะมานั่งทบทวนความผิดพลาดของตัวเอง และหาวิธีแก้ไข ทำให้ได้เข้าใจสิ่งต่างๆมากขึ้นมาก แต่แน่นอนว่าผมคนเดียวคงมาถึงจุดนี้ไม่ได้ยังมีทีมของผมที่ช่วยกันคิดวิเคราะห์แก้ปัญหา อ.เอกอนงค์ ที่คอยสนับสนุน และพี่ปรมินทร์ ที่ให้ความรู้ต่างๆ สิ่งเหล่านี้ที่ผมได้รับมามันคุ้มค่ามากกับความตั้งใจที่ผมให้กับมันไป และผมก็ภาคภูมิใจมากที่ผมทำมันประสบความสำเร็จ สุดท้ายนี้ขอฝากไว้ สำหรับน้องๆหรือมหาวิทยาลัย ที่กำลังสนใจเกม Monsoonsim อยู่ ผมบอกได้เลยมันคุ้มค่าแน่นอน มันไม่ใช่แค่เกมที่นำคนมาเล่นแข่งกัน ใครชนะใครแพ้ แต่มันเป็นการประลองการคิดวิเคราะห์ การจัดการ การทำงานร่วมกัน ซึ่งทักษะเหล่านี้ส่วนใหญ่แล้วเราได้แค่อ่านจากในหนังสือ ผมเชื่อว่าสิ่งนี้แหละ จะเป็นสื่อการเรียนรู้รูปแบบใหม่ ที่จะทำให้เด็กรุ่นใหม่เข้าใจการบริหารธุรกิจมากขึ้น และขอฝากไว้อีกนิดสำหรับผู้ที่เริ่มเล่นแล้วหรือพึ่งจะเริ่มเล่น ว่าหากเล่นเกมนี้แล้วไม่ได้คิดวิเคราะห์ไม่ได้จริงจัง สุดท้ายแล้วมันก็คงเป็นได้แค่เกมๆหนึ่ง แต่หากเราทำอะไรด้วยความจริงจังแล้วล่ะก็ ไม่มีสิ่งใดที่สูญเปล่าแน่นอนครับ ยุทธการ เอ้สมนึก (โจ), Brainy_KU |
|
|
Wiyut Treewijit
5 October · Bangkok · ขอแบ่งปันความรู้สึกและประสบการณ์ที่ได้รับจากการเข้าร่วมการแข่งขัน #MonSoonSIM สักเล็กน้อยครับ #DreamTeam ก่อนอื่น ผมต้องขอขอบคุณอาจารย์หลายๆท่านและท่านคณบดีที่อนุมัติโครงการดีๆแบบนี้ ขอขอบคุณ อ.กัลยา ที่ชวนผมมาร่วมเป็นส่วนหนึ่งในวันแรกที่พี่ชิดมาที่สถาบัน ผมยังจำความรู้สึกและภาพวันนั้นได้ พี่ชิดแทนตัวเองว่า “มาริโอ้” (ไม่รู้ว่าพี่ชิดจำได้หรือป่าว) ถึงหน้าตาพี่จะหล่อน้อยกว่ามาริโอ้นิดหน่อย แต่ใจพี่หล่อมากๆเลยละครับ ขอบคุณตัวเองที่แบกร่างตื่นเช้าไปสถาบัน ทั้งที่คืนนั้นไปปาร์ตี้กับเพื่อนจนดึกไปหน่อย ผมไม่รู้สึกเสียดายเวลานอนหรือผิดหวังกับการได้ทดลองเล่นในวันนั้นเลย ผมกลับรู้สึกสนุก คึก และมีพลังงานบางอย่างในตัวผมมันตื่นขึ้นมา (คิดในใจ: เกมโคดสนุกเลยวะ มีอะไรให้เล่นเยอะจัง ฟังค์ชั่นนุ้นนี้นั้น ว้าวววว) ช่วงนั้นเป็นช่วงฝึกงานของผมพอดี ซึ่งตรงกับช่วงที่ผมสนิทกับ อ.ดร.ขนิษฐา (เป็นอาจารย์ที่สอนผมในวิชาบัญชีเพื่อการจัดการและเป็นที่ปรึกษาฝึกงานผมด้วยหล่ะ) ผมสนใจตัวเกมนี้ เลยไปเล่าและแบ่งปันความตื่นเต้นกับ อ. แล้วบอกว่า ผมอยากสร้างทีมขึ้นมาใหม่ ต้องขอขอบคุณ อ.รวิช และอาจารย์ท่านอื่นๆ ที่อนุญาตให้ผมสร้างทีมของตัวเอง ผมก็ปรึกษากับ อ. เรื่อยๆว่าผมจะเลือกใครมาเป็นสมาชิกดี โจทย์ของการเลือกทีม ยากกว่าการนั่งคิดว่ามื้อเที่ยงนี้จะกินอะไรอีกนะครับ (ฮาๆๆ) ต้องเลือกคนที่มีทักษะและความรู้ไม่ซ้ำกัน แล้วรายชื่อก็โผล่มาเรื่อยๆ โดยคนแรกที่ผมติดต่อไปคือ มอส(ธนาธิษณ์) มอสเป็นคนที่ อ. เห็นถึงความสามารถตั้งแต่ตอนเรียนแล้ว มอสชอบคิดวิเคราะห์ วางแผน คิดจนผมรู้สึกว่า มอสจะตั้งใจคิดอะไรขนาดนั้น คนที่สอง คือ บิ้ว(ณัฏฐณิชา) ซึ่งก็เป็นคนที่ อ. สนิทและเคยสอนมาแล้ว เพราะบิ้วอยู่สาขาบัญชี อ.ก็เป็นอาจารย์สาขาบัญชี บิ้วเป็นคนฉลาด(เกินไป) ล้ำ และขยัน(เว้อ) เรื่องบัญชีต้องยกให้เธอหล่ะ คนที่สามคือ สอง(ณัฐกิตต์) ก็ขอบคุณล่วงหน้าเลย เพราะติดต่อสองก่อนวันซ้อม ไม่ถึง 1 วัน และสองก็เพิ่งจะบินกลับมาจากญี่ปุ่น ถามว่ารู้สึกผิดไหม ตอบเลยว่าไม่ (หุหุ) สามคนนี้มารอบซ้อมครั้งแรก มันวุ่นวายมากเลยนะ เพราะมีแค่ผมคนเดียวที่เคยเล่น สามคนก็ยิงคำถามรัวๆแบบ อื้อหื้อ (ผมก็เพิ่งเคยเล่นมาครั้งเดียวไหมหล่ะ ถามอย่างกับเป็นลูกเจ้าของระบบ หลอกๆๆนะ ฮาๆๆ) แม้ครั้งแรกจะขาดทุน แบบติดลบยับมาก อับอายเลยทีเดียว แต่ทุกคนก็ตั้งใจกับเกม จนเริ่มมีกำไรในรอบถัดๆไป พอซ้อมได้สัก 2-3รอบ ผมก็มาปรึกษากับ อ. ต่อว่า สมาชิกคนที่ 5 ควรเป็นใครดี รายชื่อในหัวเริ่มหมด มอสก็เสนอ จูเนียร์(ศุภกานต์) มา ผมเลยบอกว่า ให้จูมาลองเล่น ถ้าชอบ ถ้าสนุก ก็ลุยไปด้วยกัน จูเนียร์เป็นคนที่เล่นเกมเก่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงปรับตัวได้ไม่ยาก พอสมาชิกครบ ถึงเวลาตั้งชื่อทีม ผมก็คิดไปเรื่อยเปื่อย แต่ในไลน์กลุ่มก็ใช้ชื่อ Dream Team ไว้อยู่แล้ว อ. ได้บอกว่า จะเปลี่ยนทำไมละ ก็ใช้ชื่อนี้ไปเลย นี่จึงเป็นที่มาของ Dream Team และสมาชิกแต่ละคนครับ เกมส์นี้ไม่ได้ง่ายนะครับ แต่ก็ไม่ยาก ถ้าคุณเข้าใจภาพรวมของธุรกิจและมีทีมที่ดี ผมรู้สึกสนุกทุกครั้งที่ได้เล่น ได้วิเคราะห์สถานการณ์ตาม config. ในแต่ละรอบซ้อม ขอบคุณพี่ชิดที่จัดโครงการดีๆๆแบบนี้ คิด config. แปลกๆทำให้พวกผมได้มีการวางแผนและปรับเปลี่ยนไปตามสภาพแวดล้อมของเกม ดีใจแทนเยาวชนไทย ที่มีผู้ใหญ่อย่างพี่เล็งเห็นถึงความสำคัญของการคิดนอกกรอบ นอกตำรา ให้เยาวชนไทยได้หัดคิดวิเคราะห์ ปรับตัว และพร้อมที่จะก้าวสู่แถวหน้าของโลกธุรกิจ ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีทุกท่าน sponsor ทุกบริษัท ที่ผลักดันและสนับสนุนให้พวกผมได้มีโอกาสเปิดความคิด เปิดโลกทัศน์ของตัวเอง ให้ตระหนักถึงความสำคัญของการคิด วิเคราะห์ และทักษะด้านภาษาอังกฤษ ขอพูดถึง sponsor ในอนาคตครับ เยาวชนไทยไม่สามารถแสดงศักยภาพของตัวเองให้โลกเห็นได้อย่างเต็มที่ หากขาดการสนับสนุนจากผู้ใหญ่ใจดีทุกๆท่าน พวกผมทั้ง 2ทีม ได้เป็นตัวแทนเยาวชนไทยไปแข่งขันในระดับภูมิภาคและแสดงให้ต่างชาติเห็นแล้วว่า เยาวชนไทยถ้าตั้งใจทำอะไรสักอย่างแล้ว ก็ไม่แพ้ชาติใดในโลกครับ แล้วผู้ใหญ่ใจดีทุกๆท่านจะรู้สึกถึงความภาคภูมิใจที่ได้ร่วมเป็นแรงสนับสนุนสำคัญที่จะช่วยให้เยาวชนไทยไปสร้างชื่อเสียงและชูธงไทยในต่างแดน ผมเห็นถึงความตั้งใจของผู้จัดอย่างพี่ชิด สัมผัสได้ถึงความต้องการที่อยากเห็นการพัฒนาของเยาวชนไทย ไม่ต้องเชื่อผมหรอกครับ ผู้ใหญ่ใจดีทุกๆท่านลองมาสัมผัสเอง แล้วจะรู้ว่า การได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันดีๆแบบนี้ มันเจ๋งมากมาย ท้ายสุด ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนในทีมที่ไม่ปฏิเสธคำชวนของผม ขอบคุณที่ตั้งใจและทุ่มเทอย่างมาก ตั้งใจและทุ่มเทกว่าคนชวนซะอีก (เขินจัง) ขอบคุณที่เข้าใจและยอมรับในความคิดที่แตกต่าง ขอบคุณที่อยู่ซ้อมกันมาเป็นเวลาเกือบ 4 เดือนและไม่ทิ้งกันไปไหน ขอบคุณที่รักกัน ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆๆนะคับ Dream Team ชื่อนี้ผมจะจำมันไว้ Dream Team ชื่อนี้มีความหมาย Dream Team รักและใส่ใจ Dream Team เข้าใจและผูกพัน ขอขอบคุณอาจารย์ ผู้เสมือนแม่คนที่สอง ที่คอยรับฟังน็อตในทุกๆเรื่อง ให้คำแนะนำ และคอยสั่งสอนอยู่เสมอมา ถ้าไม่มีแม่คนนี้ Dream Team จะไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลย ขอโทษหลายๆๆครั้งเลยที่พวกน็อตเอาแต่ใจ จนทำให้อาจารย์ไม่สบายใจ ไม่ต้องพิมอะไรมากเนอะ มองตาก็รู้กันอยู่หล่ะว่าคิดอะไร พิมมากไม่ดี เด๋วน้ำตาตก ฮาๆๆๆๆ รักครับ รักที่สุดหล่ะ ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกทีมที่ร่วมซ้อมร่วมแข่งขันกันมา โดยเฉพาะทีม Brainy จากมหาลัยเกษตร และ อ.เอกอนงค์ ที่คอยดูแล เป็นห่วง และอยู่ร่วมกันมาตลอดการแข่งขันที่ประเทศสิงคโปร์ครับ <3 ขอขอบคุณพี่ชิด ที่ใส่ใจ เป็นห่วง ดูแล พวกผมทั้งตอนที่อยู่ไทยและสิงคโปร์ พวกผมอาจจะซนไปหน่อย ต้องขอโทษด้วยครับ ขอบคุณที่ทุ่มเทและตั้งใจกับการปั้นเยาวชนไทย 4.x ขอบคุณที่ดูแลเรื่องอาหารการกิน การเดินทาง และการเป็นอยู่ในระหว่างการแข่งขันที่สิงคโปร์เป็นอย่างดีครับ ฝากถึงเยาวชนไทยรุ่นต่อๆไป จงเล่นเกมโดยใช้สมอง ไม่ใช่แค่เล่นเพื่อฆ่าเวลา เกมนี้เหมาะกับ Planner ไม่ใช่ Gamer ครับ จากใจถึงใจ วิยุตติ์ ตรีวิจิตร (น็อต) #MonSoonSIMth #myDreamTeam #Brainy #TNI #KU |
|
Pat Bhumpat
ประสบการณ์ที่ได้รับจากการเข้าร่วมการแข่งขัน ERM challenge 2016 ก่อนอื่นเลยต้องขอขอบคุณพี่ชิต ที่ทำให้ได้รู้จักโปรแกรมจำลองการจัดการทรัพยากรธุรกิจหรือเรียกสั้นๆว่า ERM จากทาง monsoonSIM ซึ่งในครั้งแรกที่ได้ยินเกี่ยวกับโปรแกรมนี้นั้น ไม่ได้ให้ความสนใจเลย อีกทั้งยังคิดว่าเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ ทำไมต้องให้ความสำคัญ ทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับวิชาเรียน แต่เมื่อได้ลองเล่นครั้งแรก ก็รู้สึกว่ามันสนุก มันไม่ใช่เพียงแค่เกม แต่มันให้ความรู้ในหลายๆด้าน เช่น ทักษะการคิดวิเคราะห์ การแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น การวางแผนการดำเนินงาน การทำงานร่วมกันผู้อื่นเป็นทีม การปรับตัวเมื่อสถานการณ์มีการเปลี่ยนแปลง เป็นต้น โดยสิ่งต่างๆเหล่านี้สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตการทำงานได้ นอกจากนี้โปรแกรมนี้ยังมีประโยชน์อีกหลายด้าน เช่น เราสามารถลองผิดลองถูกในกระบวนการดำเนินธุรกิจ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สามารถหาได้ในห้องเรียน นอกจากนี้ ระหว่างการซ้อมพี่ชิตเป็นคนที่คอยแนะนำเรื่องต่างๆมากมายที่เป็นประโยชน์ คอยชี้แนะแนวทางต่างๆ โดยไม่บอกถึงขั้นตอนในการทำ ทำให้เกิดกระบวนการคิดและพัฒนาตนเอง อีกทั้งยังคอยดูแลในทุกๆเรื่อง ตั้งแต่ก่อนเดินทางจนกระทั่งเดินทางไปแข่งขันที่ประเทศสิงคโปร์ โดยพี่ชิตเปรียบเสมือนเป็นทั้งอาจารย์และไกด์ในเวลาเดียวกัน ในการแข่งขันระดับนานาชาติ ณ ประเทศสิงคโปร์ เป็นความตื่นเต้นและเป็นความท้าทายที่มากสุดในชีวิตนักศึกษาในระดับมหาวิทยาลัย เพราะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เป็นตัวแทนของประเทศไทยในการไปแข่งขัน และต้องไปเจอกับทีมคู่แข่งจากประเทศต่างๆ ซึ่งก่อนเดินทางไปแข่งนั้น ไม่ได้ตั้งเป้าหมายว่าจะได้รับรางวัล และได้รับคำแนะนำมากมายจากทั้งจากพี่ชิตและอาจารย์ ให้ทำเต็มที่ ให้ไปเรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆ เพื่อพัฒนาตนเองให้ดีขึ้น แต่เมื่อผลการแข่งขันได้รับรางวัลชนะเลิศ ซึ่งเป็นรางวัลที่เกินความคาดหมาย ก็รู้สึกดีใจ ทั้งนี้ ความสำเร็จที่เกิดขึ้น เกิดจากการฝึกซ้อมร่วมกับเพื่อนร่วมทีมในหลายๆครั้ง ซึ่งในบางครั้งก็อาจเกิดความท้อแท้บ้าง เนื่องจากเกิดความล้มเหลว แต่ทุกคนยังคงพยายามและมุ่งมั่นที่จะฝึกซ้อม จึงได้ลองผิดลองถูก ต่อสู้กับอุปสรรคต่างๆ จนทำให้เข้าใจความเชื่อมโยงของกระบวนการดำเนินธุรกิจต่างๆ และเบื้องหลังความสำเร็จครั้งนี้ ผู้ที่มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่งนอกจากเพื่อนร่วมทีม ก็คืออาจารย์เอกอนงค์ ซึ่งเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของทีม อาจารย์เปรียบเสมือนเป็นสมาชิกคนหนึ่งในทีม ให้คำแนะนำที่ดี สนับสนุนในทุกเรื่อง ชี้แนะว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรทำ อีกทั้งยังสอนถึงสิ่งที่ควรรู้ในการดำเนินชีวิตการทำงานในอนาคตอีกด้วย สิ่งสำคัญที่ได้เรียนรู้จากการแข่งขันที่ประเทศสิงคโปร์คือ การใช้ภาษาอังกฤษ จากการเข้าร่วมแข่งขันครั้งนี้ ทำให้รู้ว่า เมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆแล้ว ทีมจากประเทศไทยเราถือว่าอ่อนที่สุด และทำให้ผมตระหนักได้ว่า ควรที่จะพัฒนาตนเองในด้านการใช้ภาษาให้ดียิ่งขึ้น (Keep leanring) เพราะภาษาอังกฤษถือว่าเป็นภาษาที่สำคัญมากในการทำงาน ติดต่อสื่อสารกับผู้อื่น และการแข่งขันครั้งนี้ ทำให้ผมคิดได้ว่า”อย่าคิดว่าตัวเองเก่ง” เพราะเมื่อไปเจอกับทีมอื่นๆ ทั้งในและต่างประเทศ ยังมีคนที่เก่งกว่าเราเสมอ ผมอยากเชิญชวนน้องๆที่มีโอกาส ลองเข้าร่วมการแข่งขันในปีถัดๆไป โดยน้องๆจะได้รับประสบการณ์ที่ไม่สามารถหาได้ในห้องเรียน ฝึกกระบวนการคิดวิเคราะห์ ความสามัคคีของการทำงานร่วมกันเป็นทีม และอื่นๆอีกมากมายหลายอย่างที่ทำให้น้องๆ ได้เข้าใจกระบวนการทางธุรกิจ สุดท้ายแล้วขอขอบคุณผู้สนับสนุนทุกรายที่ให้การสนับสนุนแก่ทาง monsoonsim ประเทศไทย ทั้งนี้ หากขาดความสนับสนุนจากทุกๆ ท่านแล้ว ความสำเร็จของผมและทีม ก็ไม่อาจจะเกิดขึ้นได้ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าผู้สนับสนุนทุกๆ ท่านจะให้ความสนับสนุนแก่ทาง monsoonsim ประเทศไทยต่อไปทุกๆ ปี เพื่อเปิดโอกาสที่ดีแก่น้องๆในรุ่นต่อๆไป ภูมิพัฒน์ เจริญสิริธนสิน (พัด) Brainy_KU |
|
|
Pinkk Poonpurmsiri
ขอแชร์! ประสบการณ์ที่ได้เข้ามามีส่วนร่วมเป็นตัวแทนประเทศไทยไปแข่ง ERM Challenge ที่ประเทศสิงคโปร์ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณพี่ชิดที่ได้มอบโอกาสนี้ให้กับเด็กไทยได้เข้าไปแข่งขันระดับอินเตอร์ คอยฝึกฝนในรอบซ้อมมือก่อนไปแข่งจริงที่สิงคโปร์ เพราะได้เจอ configuration ที่หลากหลายรูปแบบทั้งแบบง่ายและยาก ได้ลองฝึกมาหมดแล้วทำให้พอไปเจอของจริงที่แข่งที่สิงคโปร์เลยสามารถที่จะปรับตัวกับเกมได้เร็ว อีกทั้งการดูแลเป็นอย่างดีในตอนที่ไปแข่งที่สิงคโปร์ คอยสอนและให้ข้อคิดดีๆหลายอย่าง ขอบคุณอาจารย์ที่คอยดูแล คอยช่วยเหลือทีมตลอดเวลาตั้งแต่ต้นจนจบการแข่งขัน และขอบคุณสปอนเซอร์ที่ให้การสนับสนุนการแข่งขันในครั้งนี้ เพราะได้เดินทางไปแข่งโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรเลย ต้องขอขอบคุณทุกท่านที่เกี่ยวข้องทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังมากๆค่ะ ฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากที่ได้มีโอกาสรับประสบการณ์ดีดีแบบนี้ เพราะการที่ได้ร่วมแข่งขันตั้งแต่รอบแข่งที่อยู่ในประเทศไทยนั้นก็ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างจากการเล่นเกม เพราะมันไม่ใช่แค่เล่นเกมสนุกๆ แต่ทำให้เราได้รู้จักการจัดการกระบวนการและทรัพยากรขององค์กรธุรกิจ การทำงานเป็นทีม ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการทำงานจริงได้ นอกจากนั้นการที่ได้มีโอกาสไปแข่งต่างประเทศทำให้ตนเองมีแรงกระตุ้นในการที่อยากจะพัฒนาภาษาอังกฤษให้เทียบเท่ากับคนประเทศอื่นเพราะตอนที่ได้นำเสนอต้องนำเสนอเป็นภาษาอังกฤษต่อหน้าชาวต่างชาติซึ่งก็ได้รู้ข้อบกพร่องของตัวเองว่าภาษาเรายังสู้เค้าไม่ได้อีกเยอะ ได้ไปเรียนรู้วิธีการพูด รูปแบบการนำเสนอของทีมประเทศอื่นๆ นอกจากนั้นยังทำให้ได้รู้จักเพื่อนๆมากขึ้น จากตัวแทนประเทศไทยอีกทีมนึงที่ไปด้วยกัน และคิดว่ารางวัลที่ได้มานั้นทำให้เราสามารถนำไปเป็นข้อได้เปรียบในอนาคได้อีกแน่นอน เช่น การสมัครงานหรือเรียนต่อ ซึ่งถือว่าเป็นโอกาสที่ดีแก่ตัวนิสิตเองอย่างมากค่ะ และฉันคิดว่าในปีถัดๆไปอยากเชิญชวนมหาลัยอื่นๆ น้องๆรุ่นถัดไป เข้าร่วมโครงการการแข่งขันนี้ เพราะเป็นโครงการที่ดี ที่จะทำให้ได้รับประสบการณ์ที่ดีมากๆ มาร่วมกับสร้างและพัฒนาการศึกษาของเราให้ดียิ่งๆขึ้นไปด้วยกันค่ะ พิมพิศา พูนเพิ่มสิริ (พิงค์) |
|
Moss BeaRism
4 October · ประสบการณ์การเข้าร่วมโครงการ ERM Challenge ณ ประเทศสิงคโปร์ เป็นโอกาสที่ดีมากที่ตัวผมเองได้เข้าร่วมโครงการนี้ เพราะสิ่งต่างๆ ที่ได้รับเป็นประสบการณ์ที่ดีมากทั้งนั้น การได้นำสิ่งที่เรียนรู้มาใช้ในการแข่งขัน และมีผู้เชี่ยวชาญและมีประสบการณ์คอยให้คำแนะนำ และบอกถึงจุดบกพร่อง ประสบการณ์ต่างๆ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นตั้งแต่การแข่งขันรอบคัดเลือกที่ประเทศไทยแล้ว แบะส่วนตัวผมเองอยากให้เด็กไทยได้รู้จัก Monsoonsim รู้จักตัวโปรแกรม มันช่วยดึงความสามารถของเด็กออกมาได้ มันเป็นการนำสิ่งที่ได้เรียนมาใช้ ไม่ใช่เรียนแต่ทฤษฏีและทำข้อสอบเพียงอย่างเดียว ทำให้เกิดการเรียนรู้ไปพร้อมๆ กันกับเพื่อนร่วมทีม ในส่วนของการเป็นตัวแทนของประเทศไทยไปแข่งขัน ณ ประเทศสิงคโปร์ ถือเป็นการแข่งขันในต่างแดนเป็นครั้งแรกของตัวผม กังวลในระดับหนึ่ง แต่ผมว่าผมมีโค้ชและผู้ให้คำปรึกษาที่ดี การไปแข่งที่ สิงคโปร์นั้น นอกจากประสบการณ์และรางวัลที่ได้รับ สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมได้เรียนรู้จากการแข่งขัน คือ ภาษาการสื่อสารเป็นสิ่งที่ผมเองไม่ถนัดหรือเรียกว่าอ่อนกว่าคนอื่นเลยก็ว่าได้ ทำให้ผมเกิดการตระหนักได้ว่าการที่คุณเข้าใจรูปแบบโปรแกรมหรือกระบวนการ แต่ถ้าคุณไม่สามารถนำเสนอหรืออธิบายให้กับกรรมการหรือคนอื่นฟังได้อย่างเข้าใจ เหมือนที่ตัวคุณเข้าใจ มันก็ไร้ประโยชน์ ดังนั้นการไปแข่งขัน ERM Challenge ที่สิงคโปร์ครั้งนี้ ได้ทั้งประสบการณ์และสิ่งที่ตัวผมเองควรพัฒนาและแก้ไข ท้ายที่สุด ผมขอขอบคุณผู้สนับสนุนทุกรายที่ทำให้เกิดโครงการ ERM Challenge Sponsor ทุกท่าน ผู้ให้คำปรึกษาทุกคน อาจารย์และทางมหาวิทยาลัยที่ให้การสนับสนุนทั้งในเรื่องการจัดห้องซ้อมหรือการสนับสนุนด้านต่างๆ รวมไปถึงคนสำคัญที่ขาดไม่ได้ ผมไม่รู้จะเรียกว่า พี่/โค้ช ดี แต่เขาคนนี้ทำให้ผมได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ และผมเชื่อว่าพี่ได้สอนอะไรให้ผมและคณะที่เดินทางไปแข่งร่วมกันหลายอย่าง ขอบขอบคุณพี่ Paramintara Yaoyuenyongที่คอยจัดการให้ทุกๆเรือง ไม่ว่าจะเป็น ที่พัก การเดินทาง อาหารการกิน ตั้งแต่ก่อนไป จนวันกลับ รวมไปถึงคำสอนผู้ใหญ่ดีๆ หลายอย่างทำให้ตัวผมเองต้องชะงักคิดตาม และก่อนจบผมขอขอบคุณเพื่อนร่วมทีมและอาจารย์หลายๆฝ่ายของสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่นที่ให้การสนับสนุน รวมไปถึงเพื่อนๆและอาจารย์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ที่ช่วยเหลือในขณะเดินทางและการแข่ง ขอบคุณครับ #MonsoonSimThailand Paramintara Yaoyuenyong |
|
|
Por Pitchakorn Kwannak
สำหรับประสบการณ์ที่ได้จากการเข้าร่วมแข่งขัน ERM Challange ในครั้งแรกที่อาจารย์ให้ทดลองเล่นเกม ผมรู้สึกว่าสนุกดี และได้ความรู้ ทำให้ผมได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ได้เห็น ได้ใช้สิ่งที่เรียนเกี่ยวกับบริหารธุรกิจอย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น และตัดสินใจรวมกลุ่มกับเพื่อน ๆ ลองแข่ง ในการฝึกซ้อมระหว่างปิดเทอม พวกผมได้เจอกับสถานการณ์ต่างๆ ได้เรียนรู้ที่จะปรับตัว การวางแผนการทำงาน การแบ่งงานกันทำ ในการแข่งขันระดับประเทศ พวกผมได้เจอเพื่อนๆ ทีมจากมหาวิทยาลัยอื่นๆ สำหรับผม การแข่งขันเป็นความท้าทาย ทำให้สนุกที่จะฝึกและไม่กลัวที่จะเจอกับสถานการณ์ยากๆ และเมื่อได้รับเลือกเป็นตัวแทนประเทศไทยไปแข่งขันกับทีมจากประเทศต่างๆ ที่สิงคโปร์ (ซึ่งเป็นการเดินทางไปต่างประเทศเป็นครั้งแรก -รู้สึกตื่นเต้นพอสมควร) เนื่องจากตัวผมเองเป็นคนที่ไม่ค่อยเก่งเรื่องภาษาอังกฤษ จึงค่อนข้างกังวลว่าจะไม่สามารถช่วยเพื่อน ๆ ช่วงคำถามได้ แต่ก็ได้รับคำแนะนำต่างๆจากอาจารย์และพี่ชิด ทำให้มีแรงผลักดันเพื่อที่จะพัฒนาตัวเอง monsoonSIM ยังฝึกเรื่องของการร่วมแรงร่วมใจกัน ทำให้เข้าใจถึงความสำคัญของทีมมากขึ้น ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ อยากให้น้องๆรุ่นหลังได้มีโอกาสแบบนี้บ้าง และนอกจากนี้ผมและเพื่อนๆในทีมก็ยังได้รับการดูแลอย่างดีจากพี่ชิตและอาจารย์ สุดท้ายนี้อยากขอบคุณพี่ชิดและอาจารย์ ที่คอยเป็นแรงผลักดันและเป็นกำลังใจให้พวกเราอยู่ตลอด ขอบคุณผู้สนับสนุนทุกๆ ท่าน ที่ทำให้ผมและเพื่อน ๆ ได้มีโอกาส และประสบการณ์ดีแบบนี้ |
|
Song Nattakit
ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนว่า ในตอนแรกผมยังไม่รู้เลยเกมนี้คือเกมอะไร รู้แค่ว่าได้รับจากติดต่อจาก น๊อต (วิยุตติ์) ชวนมาเล่นเกม รู้แค่ว่าเป็นเกมวางแผนทางธุรกิจ (เนื่องจากตอนนั้นอยู่ญี่ปุ่นเลยไม่รู้อะไรเลย 555) หลังจากนั้นได้ลองมาเล่นครั้งแรก ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเกมกระดาน =!) ที่ไหนได้เป็นแบบ ERP หรือโปรแกรมเลย ตอนแรกตื่นเต้นมาก เพราะต้องเรียนรู้อะไรมากมาย แต่ก็คิดเป้นเพียงว่ามันเป็นแค่เกม ไม่ได้จริงจังอะไรมาก เมื่อจบเกมครั้งแรกก็รู้สึกว่า เราจะเล่นดีไหมเนี่ย (ในใจก็เหมือนแบบ ปีสี่แล้ว ก็อยากจะสบายๆ เอาภาระมาให้ตัวเองทำไม) แต่ไหนๆ ก็รับปากเพื่อนแล้ว ดังนั้นจึงมาเล่นอีกครั้ง ��เมื่อเล่นอีกครั้งแล้วก็ทำให้เรียนรู้หลากหลายอย่างทั้งการวางแผน การใช้ความคิดร่วมกัน จากตอนแรกที่คิดว่า เป็นเกมที่เล่นเป็นเพียงสนุกๆ ไปวันๆ ก็เริ่มเปลี่ยนความคิดที่ละเล็กละน้อย เริ่มเอาจริงเอาจังมากยิ่งขึ้น ได้มีการปรึกษาหารือในการเล่นเกมกันมากขึ้น จนกระทั้งถึงรอบชิง 16 ทีมสุดท้ายก็ทำให้รู้ว่าเราต้องตั้งใจกับมันมากๆแล้ว ไม่ใช่เล่นเพียงสนุก แต่ต้องนำวิชาทั้งหลายที่เรียนมาตั้งแต่ปี 1-4 ขุดมาใช้ทั้งหมด อาทิ การจัดการการคลังสินค้า การจัดการต้นทุน การจัดการการขนส่ง การจัดซื้อ เป็นต้น ในใจตอนนั้นคิดแค่ว่าเข้ารอบ 8 ทีมสุดท้ายก็ดีใจแล้ว ��แต่ก็ไม่นึกฝันว่าจะได้เป็นแชมป์ระดับประเทศ (OwO !!) เพราะเนื่องจากแต่ละ Config ก็ต้องใช้กลยุทธ์ที่แตกต่างกัน ดังนั้นเราต้องมีการวางแผนใหม่ทุกครั้งและดำเนินการในแต่ละรอบต่างกัน อีกทั้งในรอบชิงชนะเลิศ ก็ต้องใช้ทักษะการนำเสนอ และ ทักษะการสื่อสารในการ นำเสนอก็ต้องเรียนรู้และนำทักษะส่วนนั้นมาพัฒนา และแสดงประสิทธิภาพ ให้ได้มากที่สุด �ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ต้องขอบคุณทั้งอาจารย์ทุกท่าน พี่ชิต และ เพื่อนๆ ในทีมที่ชวนกันมาเล่น และชี้แนะหาทางพัฒนาประสิทธิภาพให้ได้ดีมากยิ่งขึ้น ทั้งการเรียนรู้การนำเสนอ (ในวันที่ 2 ก.ย. และ 3 ก.ย.) และขอขอบคุณผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกท่านที่ช่วยสนับสนุนให้โครงการนี้เกิดขึ้นมาได้ และทำให้นักศึกษาคนๆหนึ่งได้เรียนรู้อะไรมากมายทั้งการวางแผน การนำเสนอ และ การไปแข่งขันในระดับประเทศ และ ระดับระหว่างประเทศ ซึ่งผมไม่เคยแข่งอะไรแบบนี้เลย ซึ่งเป็นประสบการณ์ใหม่ๆในชีวิตของผมมากๆ ที่ได้มากเจอสิ่งที่ดีและประทับใจ และทำให้ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตเพิ่มมากขึ้นด้วย ขอฝากน้องๆ ในปีหน้านะครับว่ามาเล่น(+เรียนรู้)กันเยอะๆ เกมนี้มีอะไรที่มากกว่าที่น้องๆ คิดอีกมาก ถ้าน้องคิดว่าเกมนี้มีแค่ 10 ที่จริงแล้วเกมนี้มีเป็น 100 เป็น 1000 ที่น้องๆต้องเจอไม่ใช่แค่สิ่งในเกมที่น้องๆต้องเรียนรู้แต่น้องๆ ต้องเรียนรู้ทั้งคนรอบข้าง และในทีมอีกด้วย และอีกเรื่องที่อยากฝากคือความตั้งใจในการเล่น ศึกษากับข้อกำหนดแต่ละอย่างให้ดีๆ ถ้าหากไม่ศึกษาให้ดีสิ่งที่น้องได้จากเกมนี้ก็คือเกมๆนึง ที่เล่นไปวันๆ แต่ถ้าหากน้องศึกษาดีๆ น้องจะได้อะไรกับมันมากกว่านี้อย่างที่น้องคิดไม่ถึงเลยแหละ �� สอง ณัฐกิตต์ สุวิทย์ศักดานนท์ (DREAM TEAM) |
|
