เป็นคำถามที่นักศึกษาจะรู้สึก และตั้งคำถามในใจ รุ่นพี่บางท่านที่เคยเข้าร่วมในปีก่อน ๆ มีคำถามเช่นกัน ผมจะข้อตอบคำถามนี้ดังต่อไปนี้ 

แนวทางสำคัญ:
     ขึ้นชื่อว่าการแข่งขัน ใคร ๆ ก็อยากชนะ มันเป็นวิธีคิด ที่ถูกฝังรากในสังคมโลก แต่ "บ้าหนักมาก" ในสังคมไทย 
พอผมจะบอกว่า "อย่ามองที่การแข่งขัน หรือผลลัพท์จากการแข่งขันเป็นที่ตั้ง ให้กลับมามองว่า คุณเก่งขึ้นกว่าเมื่อวานหรือไม่"  ก็จะมีคนบอกว่าผมโลกสวย 
     เมื่อสิ้นสุดปี 2017 ในรอบคัดเลือก จาก 16 ทีมสุดท้าย เหลือ 8 ทีมเพื่อไปตัดเชือก ผมเห็นเดจาวู ซ้ำไปมาตั้งแต่ ปี 2016 กรณีแรก คือ นักศึกษาทีมหนึ่งกำลังจะแพ้ เพราะวิธีคิด และแผนอาจะยังไม่ดีพอ สิ่งที่ทีทนั้น ทำคือ ใส่ค่าตัวแปรในเกมส์ เพื่อทำให้ทีมอื่น ๆ ต้องประสบปัญหา นั่นคือวิธีคิด เพียงเพระาแพ้ชนะ ทีมนี้แพ้ และให้เหตุผลว่า เราไม่มีทางสู้คนที่เรียนสายวิชาธุรกิจได้ เพราะว่าเราเรียนสาย Software ทีมนี้นำความเสียใจกลับมหาวิทยาลัยไปพร้อมกับ "ความเข้าใจผิดๆ เกี่ยวกับการแข่งขัน" เขาเหล่านั้นอาจไม่เคยอ่านคำปรารภของคนที่พยายามมากมายเพื่อให้เกิดเวทีการแข่งขันนี้ 
     ในอาหารค่ำที่จัดไว้ให้ทุกทีมในรอบ 16 ทีมสุดท้าย บางตา เพราะว่า ทีมที่แพ้ หมดอาลัยตายอยาก บ้างเดินทางกลับทันที ไม่อยู่ร่วมกิจกรรมใด ๆ อันเป็นประโยชน์กับตัวเขาเองในวันรุ่่งขึ้น มีอีก 1 ทีม ซึ่งเป็นตัวเต็ง อาจจะเรียกว่า "ความหวังของหมู่บ้าน" เลยก็ว่าได้ นั่งร้องไห้ ขอบตาดำ เสียใจ บอกว่าทีมพลาดไปเพราะ score matrix ด้วยจุดทศนิยม 
      ในการแข่งขันมันมีดัชนีวัด ซึ่งวัดทุกคนในกฎเกณฑ์เดียวกัน เพราะว่ามันต้องหาผู้ชนะ ตามระเบียบวิธีการแข่งขัน  ผมเดินไปหานักศึกษากลุ่มนั้น ถามว่า ร้องไห้ทำไม น้องๆ  เหล่านั้น เสียใจที่ตัวเองพ่ายแพ้ ในความซาดิสต์ในสายโลหิตของผม และอยากให้เข้าฉุกคิด ผมพูดตรง ๆ ไปว่า "เสียดายทำไม ทำไมไม่คิดว่า คุณเก่งขึ้นแค่ไหนจากเมื่อครั้งแรกที่เราเจอกัน" หลังจากที่คำพูดง่าย ๆ สายโหดไปกระตุ้นความจริงในใจ น้องๆ กลุ่มนั้นก็ลุกมาปาดน้ำตาแล้วบอกว่า "ทำไมหนูลิมคิดไป ว่าที่พี่พูดมันเป็นเรื่องจริง"  (Wording ไม่เป๊ะ แต่ใจความเป๊ะ) 
     ผมอาจเป็นผู้จัดการแข่งขันที่ไม่ดี เป็นพี่ชายที่ใจร้าย พูดตรง ๆ แต่ผมหวังดีกับคุณ ดังนั้น อย่าคิดแบบนี้ ต่อคำถามที่คุณเองก็ตั้งไว้ในใจ  
 

ตอบคำถามแนวแม่น้ำทั้งห้ามาสนับสนุน:
         ทุกสิ่งในโลกล้วนมีข้อดี และข้อเสีย ในตัวมันเอง เพียงแต่เรานั้น มองมันในมุมที่ตรงกับความคิดของเรา ขยายความเพื่อให้สิ่งที่เราคิดมน้ำหนัก และพร้อมจะเชื่อตาที่คิดเท่านั้นเอง .. เรื่องใด ๆ ในโลกล้วนลงอีรอบนี้เกือบทั้งนั้น

ถ้าผมจะตอบว่า

• การที่มหาวิทยาลัยบางที่เห็นประโยชน์ของ MonsoonSIM แล้วเอาไปใช้ในการเรียนการสอน และทำให้นักศึกษาในสถาบันการศึกษานั้น ๆ มีโอกาสมากกว่าจริงมั้ย ผมคงตอบว่า "จริง"
  
• นักศึกษาในสถาบันนั้นได้เปรียบจริงไม่ ผมจะตอบว่า "ไม่แน่"
  
• หากมีคนถามว่ามหาวิทยาลัยอื่น ๆ จะเสียเปรียบไหม ผมจะตอบว่า "ไม่"

     ทำไมหรือครับ เพราะว่า การมีเครื่องมือ อาจะมีความสะดวกซึ่งเป็นข้อดี ทว่าหากพิจารณากันจริง ๆ แล้ว หากจะใช้เครื่องมือให้เกิดประโยชน์ จะต้องมีการฝึกฝน ลองคิดสิครับ ว่า ใน  1 เทมอ ต่อวิชาเรียนกัน 13-15 ครั้ง เทอมหนึ่งเรียนกี่วิชา สำหรับนักศึกษา และอาจารย์สอนกี่วิชา ในกี่ระดับ ทุกคนเองก็มีเวลารัดตัว ในประสบการณ์หลายปีที่ผ่านมา มหาวิทยาลัยที่มีเครื่องมือ ต้องอุทิศเวลา ต้องว่างพร้อมกันในสมาชิกทุกคน ในทุกทีม พร้อมทั้งอาจารย์ด้วย ผมถึงบอกว่าจริงแบบมีเงื่อไน ต่อมา ตือ "ไม่แน่" ด้วยสาเหตุนี้
      ประเด็นนำให้คิดอีกเรื่อง คือ การใช้เครื่องมือแบบขาดกรรมวิธีที่ถูกต้อง และบางครั้งก่อให้เกิด "อารมณ์แห่งความนิ่งนอนใจ" ซึ่งเกิดขึ้นบ่อย สิ่งที่สำคัญที่สุดในการได้รับประสบการณ์ MonsoonSIM คือ การคิดวิเคราะห์อย่างเป็นระบบ, การคาดการณ์ผลจากเหตุซึ่งมาจากข้อมูล, การประสานงานกันระหว่างทีมงาน ในการทำกิจกรรม ในจังหวะเวลาที่เหมาะสม, การวิเคราะห์ปัญหาถึงสาเหตุ และแก้ไข, การไม่มุ่งทำแต่งาน โดยไม่ใช้เครื่องมือและเทคโนโลยีอื่น ๆ, การหัดทำผิดพลาดและเรียนรู้จากมัน ซึ่งสิงเหล่านี้หากไม่มีในกระบวนการวิเคราะห์ และลงมือทำในแต่ละครั้ง ก็มาผิดทาง การทำแบบเดิมบ่อย ๆ และเชื่อว่าว่าดีแล้ว ถูกแล้ว เป็นอุปสรรคในการเรียนรู้ใหม่ ๆ และทำให้นักศึกษาเองที่มีประสบการณ์ไม่มากพอ มองปัญหาไม่กว้างและลึกพอ การได้ทำซ้ำแบบนี้บ่อย ๆ เป็นโทษมากกว่าประโยขน์

คำแนะนำของผมต่อการเป็นผู้ชนะ หากท่านประสงค์เช่นนั้น หรือ หากท่านจะเชื่อว่า วิธีดั่งวรรคบนช่วยท่านได้ในเวลาทำงาน และทำธุรกิจ นั่นแหละครับดี 

อนึ่งการเจอคู่แข่งที่หลากหลายกรรมวิธี วิธีคิด เก่งไปในแต่ละด้าน จะทำให้ท่านเองพัฒนาวิธีคิด บางครั้งเล่นเกมส์เสร็จแล้ว หากท่านสละเวลามาคิดว่า ทำไม ช่วงนี้ของเกมส์เราพลาด, เพราะอะไรเราจึงเป็นที่ 3, ทำไมเราเป็นที่หนึ่งง่าย ๆ, จะเกิดอะไรขึ้น หาก.......(สมมติฐาน) แล้วทีมของเราตัดสินใจแบบนี้  

ถ่าท่านทำได้อย่างนี้ ครั้งเดียวก็เก่งขึ้นแล้ว, สองหรือสามครั้งที่เจอคู่แข่งเก่ง ๆ คือการฝึกฝนที่ดี  และนี่คิดความแท้ทรูที่ TH ERM Challenge และ MonsoonSIM Thailand ในนามมรสุมสยาม และมรสุมสยามชน จะได้ประโยชน์ต่างหาก
 


​

7 คำแนะนำ เพื่อการเตรียมตัวเข้าร่วมการแข่งขัน TH ERM Challenge

ขั้นแรก: สนใจ ศึกษารายละเอียด รวมพล แจ้งอาจารย์ที่ปรึกษา สมัคร และรอนัดหมาย 
      นักศึกษาที่สนใจ เปลี่ยนความรู้ เป็นการทดลองปฏิบัติ หรือ ต้องการเรียนรู้ศาสตร์อื่น ๆ ที่มีความจำเป็นในการบริหารจัดการธุรกิจและชีวิต ต้องการเป็นนักวางแผน และนักปฏิบัติ ให้นำโครงการนี้ไปติดต่ออาจารย์ที่ปรึกษาของท่านเพื่อสมัครเช้าร่วมโครงการ  ระหว่างนั้น ให้เชิญชวนเพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่สนใจ เพื่อให้เกิดประโยชน์ร่วมกัน และสร้างทีมที่แข็งแกร่ง
         หากอาจารย์ของท่านสมัครเข้าร่วมโครงการ ท่านจะได้รับ Conceptual Class 
         หากอาจารย์ของท่านไม่สมัครเข้าร่วมโครงการด้วยเหตุผลใด ๆ ทางผู้จัดอาจจะพิจารณาเปิดรับสมัครทีมอิสระ ทว่า จะไม่สามารถ refer ชื่อสถาบันได้ และสถาบันการศึกษาจะไม่สามารถเปลี่ยนใจในกรณีใด ๆ เมื่อการแข่งขันเร่ิมต้นขึ้นแล้ว ในกรณีที่สถาบันการศึกษานำเอาผลของการแข่งขันไปสานประโยชน์ หรือประชาสัมพันธ์ ทีมอิสระของท่านจะอยู่ในสถานะ disqualified ต้องออกจากการแข่งขันทุกกรณี หรือในกรณีที่ทีมของท่านได้รับรางวัล จะถือเป็นโมฆะ และท่านจะต้องส่งมอบรางวัล และรวมถึงจ่ายคืนเงินรางวัลที่ใช้เป็นค่าเดินทางไปประเทศสิงคโปร์กลับสู่ผุ้จัดทุกกรณี (อย่างไรก็ตามหวังว่าจะไม่ต้องใช้ทางเลือกนี้)

ขั้นที่สอง: เตรียมตัว เพื่อให้ Conceptual Class เกิดประสิทธิภาพมากที่สุด 
        อาจารย์ของท่านจะนัดหมายวันเวลา ในการทำ Conceptual Class หน้าที่ของท่านคือ ต้องไปรวมกลุ่ม (ที่ในอนาคตจะทำงานเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม) จำนวน 4-5 คน ต่อกลุ่ม และพร้อมเข้าสู่กิจกรรมแรก คือ Conceptual Class 
       ในระหว่างการรอคอย เนื่องจาก Simulation มีความซับซ้อน จึงต้องการให้ท่านได้เตรียมการล่วงหน้า เพื่อลดระยะเวลาในเนื้อหาที่ไม่มีความจำเป็นผ่านการเรียนรู้ด้วยตนเองในระบบ YouTube  ใน Content ของ MonsoonSIM (https://monsoonsimthailand.weebly.com/monsoonsim-self-education-clip.html) หรือความรู้จากแหล่งอื่น ๆ ให้พร้อมก่อน COnceptual Class เราจะเอาเวลาใน Conceptual Class ไปเพื่อใช้ในการถามตอบข้อสงสัยของท่าน ซึ่งสิ่งนี้จะเป็นทักษะติดตัวท่านและเป็นประโยชน์แก่ตัวท่านเอง

ขั้นที่สาม: ตั้งคำถามเพิ่ม หาความรู้เพิ่ม เร่ิมเป็นซุปเปอร์นักวางแผน
      ในขณะที่ดูคลิป หรือใน Conceptual Class หรือหลังจากคลาส ท่านควรเกิดข้อสงสัยมากมาย และควรถามเมื่อมีโอกาส ซึ่งท่านอาจะได้คำตอบ หรือทฤษฎี จาก เพื่อนในกลุ่ม, เพื่อนต่างกลุ่ม, อาจารย์ที่ปรึกษา, ผู้สอน, เนื้อหาอื่น ๆ ใน Internet, หนังสือ คำตอบจากผุ็มีประสบการณ์ และการมองสิ่งรอบตัว 
         ให้จดบันทึก สิ่งที่ทพผิดพลาด หาสาเหตุของปัญหา และพยายามวางแผนเพื่อแก้ไขปัญหา ... จะให้เจ๋งกว่านั้น คือ คาดปีญหาที่จะเกิดขึ้นต่อไป แล้ววางแผนกับทีมเพื่อจัดการปัญหานั้น นำยุทธศาสตร์ที่คิดได้มาทดลองในรอบซ้อมมือ ที่จะเปิดให้ท่านได้มีโอกาสมากขึ้น 

ขั้นที่สี: ผ่าฟันให้เป็นตัวแทนของสถาบันการศึกษา และพุ่งเป้าไปที่ การแข่งขันระดับประเทศ  และเป็นแชมป์โลก
      ท่านอาจจะต้องผ่านด่านแรก คือ รอบคัดเลือกในสถาบันการศึกษาของท่านเอง เนื่องจาก รอบคัดเลือกระดับประเทศ จะเปิดโอกาสให้ ตัวแทน 2 ทีม ต่อ คณะ เท่านั้น ในการเข้าร่วมการแข่งขันรอบคัดเลือก คำแนะนำของเราคือ หากมีโอกาส ท่าควรเข้าร่วมในรอบซ้อมมือ ซึ่งจะต้องลงทะเบียนล่วงหน้า และมักจะจัดในวันเสาร์ หรืออาทิตย์ เป็นขั้นแรกของการผ่าฟัน (ผู้จัดเองก็สละเวลาส่วนตัวจากวันพักผ่อนเช่นกัน) ในแต่ละรอบซ้อมมือ ท่านจะได้รับโจทย์ที่หลากหลาย และแน่นอน คู่แข่งเก่ง ๆ ที่หลากหลายจากหลายสถาบัน ที่แตกต่างวิธีคิด และแผนดำเนินการที่หลากหลาย ซึ่งวิธีนี้เองก็จะเป็นอีกวิธีในการเรียนรู้ 
       ในรอบซ้อมมือบางรอบอาจจะตีการบ้านให้ทีมชองท่านต้องร่วมด้วยช่วยกันทำ และจำเป็นจะต้องผ่านเกณฑ์ของผู้จัด ซึ่งนี่เป็นอีกอุปสรรคที่ทีมของท่านต้องผ่าฟัน แต่สิ่งที่ท่านจะได้รับระหว่างกิจกรรมเหล่านี้ จะฝึกฝนให้ท่านเก่งขึ้นกว่าเมื่อวานเสมอ 
         
ขั้นที่ห้า: เตรียมทักษะให้พร้อมลุยส์ 
       นอกจากความรู้ที่น้อง ๆ นักศึกษาจะได้เชื่อมโยง ต่อยอด ตาม theme ของการแข่งขันแล้ว สิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งที่นักศึกษาจะต้องเตรียมความพร้อม คือ ทักษะต่าง ๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ระบบการศึกษาไทยสร้างไม่ได้ จากรายงานของธนาคารโลก วิเคราะห์ว่านักศึกษาไทยมีทักษะที่จำเป็น เพียงระดับที่ 1 จากทั้งหมด 6 ระดับ ต้องเริ่มต้นจากการยอมรับ และฝึกฝน  ทักษะบางทักษะท่านจะได้รับระหว่างการร่วมโครงการ เช่น Collanboration หรือการทำงานประสานกัน โดยฉพาะอย่างนิ่งการทำงานแบบทีม ทั้งนี้ยังรวมไปถึงการประสานงานที่เกิดขึ้นในบริษัทจำลอง, Critical Thinking ซึ่งท่านจะถูกลับให้คม จากโจทย์ที่ยากขึ้นเรื่อย ๆ และคู่แข่งที่เก่งและแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ, Communication เป็นอีกทักษะที่จำเป็นจะต้องมี แต่ท่านต้องเตรียมความพร้อมในทักษะอื่น ๆ ที่ใช้ในการแข่งขันด้วย เช่น ทักษะด้านภาษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาอังกฤษ, ทักษะในการนำเสนอความคิด เพราะคนเก่งที่ไม่สามารถนำเสนอความคิดให้คนอื่นเข้าใจได้นั้น ไม่มีประโยชน์ ทั้งนี้ จะต้องใช้ Creativity ในการสร้างสรรค์ วางแผนการนำเสนอให้กรรมการจดจำ และเข้าใจได้ เพื่อได้รับชัยชนะ

ขั้นที่เจ็ด: พัฒนาตนเอง, บอกต่อเพื่อนและรุ่นน้อง แป่งปันคืนกลับสู่สังคม
          ขั้นต่อไป คือ ขั้นที่ท่านจะช่วยส่งมอบประสบการณ์เช่นนีั้ไปยังรุ่นน้องรุ่นต่อไป และท่านเองจะต้องพัฒนาตัวเองต่อไป ในโลกปัจจุบัน ต้องการ Live Lone Learning, Learn-Unleran-Relearn ซึ่งตัวท่านเองจะต้องนำเอากระบนการนี้ไปเพื่อจะ "อยู่รอด" ในอนาคต และผู้จัดหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เมื่อท่านมีความพร้อม ท่านจะได้ร่วมด้วยเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยเหลือสังคม เหมือนดั่งที่ผู้จัดเชื่อมั่นและพยายามทำ
 
​

   คลิปแห่งแรงบันดาลใจนี้ ได้เคยขออนุญาตอดีตนักศึกษาที่ปรากฎในคลิปแล้ว เป็นคลิปที่บอกว่า คุณกล้าที่จะเอาชนะความกลัวที่คนทั้งโลกกลัวหรือไม่ สิ่งนั้น คือ การพูดต่อหน้าสาธารณะ และแถมยังเป็นภาษาที่คุณไม่คุ้นเคย ผมขอให้คลิปนี้เป็นแรงบันดาลใจกับขาวมรสุมสยามรุ่นหลังต่อไป 
     นอกจากความกล้าของนักศึกษา ซึ่งควรกล้านทางที่ถูกและสร้างสรรค์ นักศึกษาทีมนี้ ยังเป็นผู้แบ่งปัน มีใจกว้าง เพราะว่า ถึงแม้นว่าเขาจะถูกบันทึก สิ่งที่หลายคนอาจะเรียกว่า "ความอับอาย" แต่จริง ๆ แล้ว ก่อนที่คุณจะตัดสินใจอะไร ให้คุณถามตัวเองก่อนว่า ครั้งหนึ่งในชีวิต คุณเคยพูดต่อหน้าคนหลักร้อยด้วยภาษาอังกฤษหรือไม่ .. และเข้าเหล่านั้นเป็นคนที่คุณไม่รู้จักด้วย ..  ที่ขอบพระคุณยิ่ง คือ อาจารย์ที่ปรึกษา ที่ท่านกรุณาอนุญาตให้เผยแพร่ เพื่อประโยชน์แก่คนรุ่นต่อไป ไม่ใช่ทุกคนที่มี "น้ำใจ" "แบ่งปัน" เกินกว่า "ความเป็นหน้าเป็นตา ซึ้งเป็นสิ่งสมมุติ"

การแข่งขัน TH ERM Challenge เรามุ่งหวังที่จะให้ ให้นักศึกษาได้แสดงศักยภาพของตน ข้อจำกัดของตน และเอาชนะมัน ผมพูดเสมอกับน้อง ๆ นักศึกษาในคลาสว่า 
   1. จงกล้าทำในสิ่งที่ถูก
   2. จงหัดทำผิด แล้วอย่าเสียใจ แต่ให้เรียนรู้ที่จะทำให้ถูก
   3. จงอย่าพอใจ หรือวางใจว่าดีแล้ว  แต่ให้บอกว่า ทำดีกว่านี้ทำอย่างไร และเมื่อไหร่
   4. จงใช้ประโยชน์ของความเยาว์วัย ให้ถูกเวลา 
   5. จงอย่าโตไปเป็นคนที่ไม่กล้าบอกคนอื่นว่าเราไม่รู้อะไร 

สิ่งนี้เป็นส่ิงที่ Active Learner หรือ ผมจะพูดว่า "ความหวังของประเทศไทย" จำเป็นจะต้องมี ผมเสียเวลาในชีวิต จากเรื่องความไม่กล้าในภาษาอังกฤษอยู่หลายปี คุณรู้ไหม หนังสือดีดีในโลกนี้ ร้อยละ 80 ถูกถ่ายทอดด้วยภาษาอังกฤษ คุณจะหาเงินได้มากกว่าเมื่อคุณใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารกับคนทั้งโลก ไม่ใช่ ภาษาไทยกับคน 70 ล้านคน คุณหนีไม่ได้ ก็พุ่งชน เวที TH ERM Challenge 2018 เป็นเวที ที่ กรรมการทุกท่าน เข้าใจว่า ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาแม่ เราไม่สนแกรมม่า เราสนว่าคุณสื่อสารดั่งใจที่คุณคิดได้หรือไม่ ไม่มีอะไรต้องกลัว 

แล้วอย่ากลัวที่จะแพ้ บนสนามแข่งขันนี้ ให้เอาเวลาไปเตรียมตัว และกลัว "ความพ่ายแพ้ ในชีวิตจริง" ดีกว่า 

เวลาผมดูคลิปนี้ ผมเห็นตัวเองเมื่อก่อน ผมเพิ่งมารู้ว่า เมื่อเทียบกับคนรุ่นพวกคุณนั้น ผมทั้งโง่กว่า ด้อยกว่า กล้าน้อยกว่า เพราะว่าปรมินทร์ในตอนที่อายุเท่าคุณนั้น ผมไม่กล้าแม้จะออกไปพูดบนเวที ด้วยภาษาอังกฤษแบบนี้ 

ตั้งแต่อายุ 26 เป็นต้นมา ผมต้องทำงานกับคนต่างประเทศมากขึ้น หลายสำเนียง ผมเรียนรู้จากการฝึกฝน ไม่เข้าใจผมถามลูกค้า ทั้งคนไทยและคนต่างชาติว่า ผมเข้าใจถูกไหม ผมไม่เห็นว่ามันน่าอับอายอย่างไร ผมหนี English Formal Public Speaking มานานจนวันหนึ่งที่ ผมจะต้องไปเป็น MC ในงานประชุมนานาชาติ มีคนกว่า 500 คน จากหลายสิบประเทศ ผมเพิ่งเอาชนะความกลัวที่แท้ทรูในวันนั้น หลังจากนั้น ผมไม่กลัวอีกเลย 

น้อง ๆ ที่ผ่าน เวที TH ERM Challenge ทั้งหมด ในรอบ Presentation ผมบอกเลย ว่า เขาเข้าใจวินาที ที่ผมพูดเสร้จแล้วเดินลงจากเวทีในวันนั้น หลังจากที่ปลดแอกความกลัวนั้นแล้ว ... ผมไม่เคยกลัวอะไรอีกเลย (นอกจากสิ่งลี้ลับ) 

ปรมินทร์ เยาว์ยืนยง (พี่ิิชิด)

ปล. ขอบคุณน้อง ๆ ในคลิปอีกรอบ คุณเป็นแรงบันดาลใจของผม และของใครอีกหลายคน 
ใกล้วันที่คุณสัญญาไว้กับกรรมการแล้ว พอถึงวันนั้น ผมหวังว่าคุณจะมาบอกพี่ชายคนนี้ว่า คุณทำได้แล้วตามสัญญา